سايت سي.ان.ان - 21 شهريور 1390
نام مخالفان رژیم ایران، سازمان مجاهدین خلق ایران، را از لیست تروریستی خارج کنید
لوییس فری، لرد کوربت، و لرد وادینگتون - اختصاصی سی اِن اِن
۱۲ سپتامبر ۲۰۱۱ ( ۲۱ شهریور ۱۳۹۰) ؛
مریم رجوی خواستار حفاظت از کمپ اشرف در عراق است ، تاریخ 8 اوت. او و همسرش، مسعود، از رهبران سازمان مجاهدین خلق هستند.
یادداشت سردبیر: لوییس فری در سالهای ۱۹۹۳- ۲۰۰۱ به عنوان مدیر اف بی آی خدمت کرد. لرد کوربت از کستل ول، رئیس کمیته پارلمانی بریتانیا برای آزادی ایران است؛ و عالیجناب لرد وادینگتون وزیر سابق امور خارجه بریتانیا و رئیس لردها در مجلس اعیان است.
فری مبالغی جهت هزینه های سفر و سخنرانی در کنفرانس هایی که توسط گروه هایی که میخواهند نام سازمان مجاهدین خلق ایران را از لیست تروریستی وزارت امور خارجه (آمریکا) خارج کنند سازمان یافته، دریافت کرده است؛
*****************************************
سی اِن اِن: سران کنگره و مقامات اسبق دولت آمریکا، وزیر امور خارجه، هیلاری کلینتون، را تحت فشار قرار داده اند تا نام گروه اصلی اپوزیسیون ایران را از فهرست سازمان های تروریستی خارجی وزارت امور خارجه حذف کند. پس خانم کلینتون چه کاری باید بکند؟
اجازه دهید زمینه قبلی آن را بررسی کنیم. مجاهدین خلق که به عنوان سازمان مجاهدین خلق ایران (ام ای ک) نیز شناخته میشوند، بدترین کابوس ملاهای ایران هستند. آنها از سال ۱۹۸۱ پرهزینه ترین و مرگبارترین نبرد علیه رژیم آیت الله ها را بر پا داشته داشته اند، ولی این نبردی برای روح ایران است که میتواند بی اندازه مایه افتخار باشد.
در سال ۱۹۹۷، دولت کلینتون سازمان مجاهدین خلق را در فهرست سیاه (ممنوعه) وزارت امور خارجه قرار داد، چیزی که یک مقام ارشد دولت آمریکا، که حرفهایش در روزنامه لوس آنجلس تایمز منتشر شده است، آنرا به عنوان یک ژست حسن نیت به رژیم ایران با این فکر که در آن زمان به سمت یک دولت مدره (میانه رو) پیش میرود، تشریح کرده است. دولت بوش این ممنوعیت را حفظ کرد، امری که بسیاری آن را به عنوان تلاشی برای متقاعد کردن ایران برای رها کردن برنامه سلاح های هسته ای خود میدیدند. اما ایران اصلا به سمت میانه روی پیش نرفته است، و جاه طلبی های هسته ایش به تحقق نزدیک و نزدیکتر میشود.
مقامات پیشین دولت آمریکا که که خواهان برداشتن نام مجاهدین خلق از لیست هستند شامل شخصیت های زیر میشود: وزیر سابق امنیت داخلی، تام ریدج؛ سه رئیس سابق ستاد مشترک ارتش آمریکا؛ دو تن از مدیران سابق آژانس اطلاعات مرکزی سی آی ای؛ فرمانده سابق نیروهای ناتو، وسلی کلارک؛ دو سفیر سابق ایالات متهده به سازمان ملل؛ دادستان کل سابق آمریکا، مایکل موکنزی؛ رئیس سابق کارکنان کاخ سفید؛ فرمانده سابق سپاه تفنگداران دریایی آمریکا؛ مشاور سابق امنیت ملی، فران تاونزند، که هم اکنون یک همکار و مشارکت کننده سی اِن اِن است؛ و حتی مشاور امنیت ملی پرزیدنت اوباما، ژنرای جیمز جونز که اخیرا بازنشسته شده است.
فراخوان آنها توسط ۹۳ نفر از اعضای کنگره که قطعنامه دو حزبی را امضاء کرده اند و همچنین توسط رهبران برجسته دمکرات و جمهوریخواه همچون هاوارد دین و رودی جولیانی حمایت شده است، و در آن از رئیس جمهور خواسته اند که این نام گذاری را لغو کند.
در تصمیم گیری برای لغو نامگذاری مجاهدین خلق، کلینتون باید به موارد زیر توجه کند:
اول، تصمیم گیری برای طبقه بندی کردن یک سازمان به عنوان یک گروه تروریستی باید بر مبنای واقعیت باشد. تا کنون ۱۰ دادگاه در بریتانیا، فرانسه، اتحادیه اروپا، و آمریکا به شواهد نگاه کرده و حکم داده اند که این گروه درگیر اعمال تروریستی نیست. کمیسیون استیناف سازمانهای ممنوعه در بریتانیا و سپس دادگاه تجدید نظر (در واشینگتن) دلائل وزارت امور خارجه آمریکا و جزئیات کامل آن را بررسی کرده و این دلائل را بی ربط و یا منابع و دقت این ادعاها را بی اساس دانسته و آنها را رد نمود.
این دادگاه ها تائید کردند که در سال ۲۰۰۱ سازمان مجاهدین خلق ایران فعالیتهای مسلحانه خود علیه رژیم ایران را متوقف کرده، و در سال ۲۰۰۳ به طور داوطلبانه سلاحهای خود را (به نیروهای ائتلاف) تحویل داده است.
دوم، این ممنوعیت زندگی ۳۴۰۰ نفر اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در قرارگاه اشرف، عراق، را در معرض خطر بزرگی قرار داده است. در ماه آوریل ۲۰۱۱، نوری مالکی نخست وزیر عراق، متحد نزدیک رژیم ایران، دستور حمله مسلحانه به قرارگاه اشرف را صادر کرد که طی آن ۳۶ نفر از ساکنین اشرف کشته شده و ۳۵۰ نفر مجروح گردیدند. اما هنگامی که یک هیات دو حزبی کنگره آمریکا در بغداد از مالکی در مورد این حادثه سوال کرد او گفت که تا وقتی که وزارت امور خارجه آنها را تروریست میخواند، آمریکا هیچ حقی برای شکایت از چنین خشونتی را ندارد. لغو این ممنوعیت هر بهانه ای برای یک حمله نظامی دیگر بر علیه اعضای غیر مسلح و بی دفاع سازمان مجاهدین خلق را از میان بر میدارد.
سرانجام، یک موضوع گسترده تر یعنی روابط با ایران وجود دارد. طرفداران تعامل با رژیم ایران ادعا میکنند که برداشتن ممنوعیت سازمان مجاهدین خلق هر گونه احتمال گفتگو با رژیم ایران در آینده را از بین میبرد. اما نکته و دلیل چنین گفتگویی چیست؟ آیا کسی به طور جدی باور دارد که میتوان آخوندها را به دور انداختن تلاشهای خود برای کسب سلاح هسته ای، آنهم در زمانی که به جاه طلبی های هسته ای خود تا این حد نزدیک است، متقاعد کرد؟ چارچوب زمانی برای مذاکرات، هنگامی که که باور میشود ایران کمتر از یک سال با رسیدن به توانمندی هسته ای فاصله دارد، چه خواهد بود؟
لغو نامگذاری مجاهدین یک علامت قوی برای میلیون ها نفر در ایران که به دنبال تغییرات دمکراتیک هستند خواهد بود که آمریکا در کنار آنها قرار دارد و از رژیم دوری جسته است. این امر به آخوندها خواهد گفت که آمریکا با جدیت قصد دارد فعالیت های غیرقانونیشان را متوقف کرده و از تغییر دمکراتیک در ایران حمایت کند، آنهم درست در زمانی که رژیم تهران سعی میکند تا از نفوذش بر شرکای ضد دمکراتیک و ضد غربی خود در سوریه و عراق استفاده کرده و آنها را در قدرت نگه دارد.
لغو نامگذاری سازمان مجاهدین خلق محدودیت های اعمال شده بر بزرگترین گروه مسلمان در منطقه، که دارای یک دستور کار سکولار و غیر مذهبی و یک مرامنامه دمکراتیک بوده و برداشت معتدل آنها از اسلام، بنیادگرایی آخوندها را به شدت تهدید میکند، بر میدارد.
وزارت امور خارجه که قادر به ارائه هیچ گونه استدلال حقوقی برای حفظ ممنوعیت سازمان مجاهدین خلق نبوده است، اکنون یک وظیفه قانونی، اخلاقی، و سیاسی دارد تا نام سازمان مجاهدین خلق را از لیست حذف کند تا مانعی بر سر راهشان، به عنوان نماینده کسانی که در اشتیاق تغییرات دمکتراتیک در ایران هستند، نباشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر