به یاد چهار قهرمان سرفراز فومن و شفت هرمز عابد با خدا و یارانش در سالگرد شهادتشان
دهه شصت با شهیدان و قهرمانان و حماسه هایش در تاریخ ایران جاودان است. هر برگی از این دفتر سرخفام نشانی است از شهیدانی بی نام و گمنام که هرکدام دنیایی بودند از عشق، عاطفه و فدای بی دریغ. دهم مرداد با یاد و خاطره یکی دیگر از این قهرمانان بی نام رقم خورده است، هرمز عابد با خدا و یاران دلاورش.
سحرگاه ده مرداد۱۳۶۰ چهار مجاهد خلق به نامهای هرمز عابد باخدا، محمود حجتی، فخرالدین ابراهیمی و علی الوندپور که از هواداران مجاهدین خلق در شهرستان فومن و شفت بودند در زندان پل عراق رشت تیرباران شدند.
خاطره دفاعیات هرمزو شجاعت او و یارانش، هنوز بعد ازگذشت سالها به گفته بعضی از مزدوران سابق که در دادگاه حضور داشتند، برای آنها تکاندهنده است. وقتی هرمز را اعدام کردند چون اولین اعدامی بود جسد او را تحویل دادند.
مردم فومن که فرزند دلاور خودشان را خوب می شناختند، تشییع جنازه با شکوهی برای او گرفتند و مدتها جسد او را روی دستهایشان با شعار مرگ بر خمینی در قبرستان عمومی فومن، به نام قبرستان امام زاده میرزای فومن چرخاندند و حرکت دادند و سرانجام او را در همان جا به خاک سپردند.
مجاهد شهید سید محمود حجتی، یکی از همرزمان هرمز که در همین روز به شهادت رسید، ازمدیران دبیرستان شفت بود و مجاهد شهید فخرالدین ابراهیمی معاون محمود در این دبیرستان بود. شاگردان دبیرستان شفت در آن دوران و مردم شفت از صداقت و پاکی این دو عزیز خاطرات زیادی دارند و همه به نیکی از آنها یاد می کنند.
مجاهد شهید علی الوند پور، شهید دیگری که در ده مرداد سال ۶۰، در فومن به شهادت رسید، برادر مجاهد شهید پروانه الوند پور بود که او نیز به دست دژخیمان رژیم به شهادت رسید. علی را نیز در کنار هرمز در قبرستان امام زاده میرزای فومن به خاک سپردند. اگرچه دژخیمان و مزدوران بسیجی، بارها سنگ مزار این لاله های سرخ را شکستند، اما نام و یاد آنها در قلب مردم فومن جاودانه است. جایگاهی که کسی را یارای شکستن آن نیست.
یاد قهرمانان مردم فومن و شفت در سالگرد شهادتشان گرامی باد.
متن وصیتنامه مجاهد قهرمان هرمز عابد با خدا
به نام خدا
و به نام خلق قهرمان ایران
اللهم النصر المجاهدین وا نصرهم نصرا عزیرا انهم فتیه یجاهدون فی سبیلک فمهنم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلو تبدیلا
اینجانب هرمز عابدی باخدا فرزند محمد رسول سن ۱۹سال هوادار سازمان پرافتخار مجاهدین خلق ایرا ن می باشم.
در لحظاتی این وصیت نامه را می نویسم که اندکی به اعدامم مانده است آرزوی هر هوادار مجاهد خلق شهادت است و به قول مجاهد کبیر فرزند دلیر اسلام مسعود رجوی که کمتر مجاهد خلقی آرزوی مرگ در بستر را داشته باشد و ما این را از پیشوایمان امام حسین آموخته ایم که زندگی عقیده و جهاد است در راه آن. ضمنا پیامی دارم به تمام مردم شریف و آزاده که تحت تاثیر تبلیغات این ریاکاران به فرزندان صادق و انقلابی پشت نکنید ما منافق نیستیم ما کافر نیستیم قلبمان فقط برای خدا و تمامی توده های مردم می تپد ما چیزی از این دنیا برای خود نمی خواستیم هرچه بود برای خلقمان بود و این را خدا و خلق گواه است حق پیروز است در پایان خانواده عزیزم بخصوص مادر گرامی همچون مادر قهرمان مهدی رضایی پیام انقلاب را به گوش همه برسان و یقین داشته باشد راهی را که همه آزادیخواهان مخصوصا مجاهدین طی می کنند بی نتیجه نخواهد بود این وعده خدا و وعده خدا حق است
الذین جاهدو فینا لنهدینهم سبلنا ان الله مع المومنین
در خاتمه ازخواهران و برادران مجاهد م می خواهم که علیرغم شرایط سخت و طاقت فرسای مبارزه از راه خدایی خود باز نایستند سلام مرا به همه دوستان و آشنایان من برسانید و بگویید که من ضدانقلاب نبودم
درود بر مجاهدین ـ سلام بر آزادی
زنده باد اسلام
هرمز عابدی با خدا
۱۰ـ ۵۶۰
ساعت ۲ و ۱۵دقیقه بامداد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر