نوشته ای از عاطفه اقبال-
دکتر علی گلزاده غفوری دیروز جمعه 11 دی در ساعت 12 و 30 دقیقه ظهر در بیمارستان آزاد تهران در سن 86 سالگی چشم از جهان فرو بست. به گزارش خبرگزاری جرس پیکر او فردا ساعت 8 صبح از مقابل بیمارستان آزاد به سمت بهشت زهرا تشییع خواهد شد.
دکتر علی گلزاده غفوری متولد سال 1302 ،دارای دکترای حقوق از دانشگاه سوربن پاریس،نویسنده و استاد پیشین دانشگاه و از نمایندگان اولیه مجلس خبرگان و دوره اول مجلس شورای اسلامی بود. کتاب "نقدی بر قانون قصاص" را در همین زمان نوشت. دو پسر و یک دختر و داماد او از اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق بودند که توسط رژیم ولایت فقیه در دهه 60 اعدام شدند.دکتر غفوری پس از اعدام دو پسرش در سال 60 از شورای اسلامی بیرون آمد، لباس روحانیت را برای همیشه از تن بیرون کرد و گوشه عزلت را برگزید. میگویند بقدری از شهادت فرزندانش دچار غم و اندوه بوده که تمام روزهای خود را در سکوت گذرانده است. پیرمرد با کوله باری از درد و اندوه از دنیا رفت ولی داغ همکاری با این حکومت را بر دل آنها گذاشت.
دختر او مریم گلزاده غفوری قبل از دهه شصت با پسر دایی من علیرضا صمدی ازدواج کرد. هر دو ی آنها با مجاهدین همکاری فعالی داشتند. یادم می آید در زندان اوین بودم که خبر ازدواجشان را شنیدم. اما چیزی نگذشت که در سال 61 این زن و شوهر جوان نیز مانند بسیاری دیگر از مجاهدان و مبارزان دستگیر شدند. مریم گلزاده غفوری دانشجوی حقوق دانشگاه تهران بود و همه زندانیان از او به عنوان دختری متین و مقاوم که همیشه لبخند به لب داشت یاد میکردند. همسرش علیرضا صمدی - دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک - از بچه های مقاوم زندان بود که تا آخرین لحظه استوار بر عهد خود ایستاد. برادر او مهدی صمدی نیز در همان سال شصت دستگیر و اعدام شد. مهدی نیز مثل برادرش دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک بود.پدر این دو جوان یعنی دایی ام که در سالهای قبل از انقلاب با تعدادی از روحانیون فعلی سر مسند قدرت دوست بود و با توجه به ثروتی که داشت به آنها کمک میکرد و آنها مرتبا در خانه اش بودند، بعد از دستگیری فرزندانش به موسوی اردبیلی که آنزمان دادستان بود برای آزادی فرزندانش مراجعه کرده بود. موسوی اردبیلی بیشرمانه به او گفته بود : "من صمدی را نمیشناسم!"
این زن و شوهر مجاهد نیز در کشتارهای سال 67 به دستور مستقیم خمینی چون بر سر آرمانشان که همانا رهایی و آزادی بود ایستادند و به دژخیمان " نه " گفتند ، قهرمانانه بر سر دار رفتند. دکتر گلزاده غفوری اما با اعدام فرزندان و دامادش که گلهای سر سبد فامیل بودند به گوشه سکوت و عزلت خزید تا اینکه پس از 84 سال زندگی که 58 سال آن با درد و اندوه از دست دادن فرزندانش همراه بود، چشم از جهان فرو بست. روحش شاد و یادش گرامی باد
.
یاد تمامی شهدای خانواده گلزاده غفوری گرامی باد :
مجاهد شهید محمد صادق گلزاده غفوری- 23 ساله
- مجاهد شهید محمد کاظم گلزاده غفوری - 19 ساله
- مجاهد شهید مریم گلزاده غفوری -29 ساله
مجاهد شهید علیرضا صمدی - همسر مریم- 28 ساله -
لازم به توضیح است که برادر علیرضا" مجاهد شهید مهدی صمدی" نیز در سال 60در سن 24 سالگی تیرباران شد
عاطفه اقبال 11دی 88 برابر با 1 ژانویه 2010
atefehm@hotmail.com
دکتر علی گلزاده غفوری دیروز جمعه 11 دی در ساعت 12 و 30 دقیقه ظهر در بیمارستان آزاد تهران در سن 86 سالگی چشم از جهان فرو بست. به گزارش خبرگزاری جرس پیکر او فردا ساعت 8 صبح از مقابل بیمارستان آزاد به سمت بهشت زهرا تشییع خواهد شد.
دکتر علی گلزاده غفوری متولد سال 1302 ،دارای دکترای حقوق از دانشگاه سوربن پاریس،نویسنده و استاد پیشین دانشگاه و از نمایندگان اولیه مجلس خبرگان و دوره اول مجلس شورای اسلامی بود. کتاب "نقدی بر قانون قصاص" را در همین زمان نوشت. دو پسر و یک دختر و داماد او از اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق بودند که توسط رژیم ولایت فقیه در دهه 60 اعدام شدند.دکتر غفوری پس از اعدام دو پسرش در سال 60 از شورای اسلامی بیرون آمد، لباس روحانیت را برای همیشه از تن بیرون کرد و گوشه عزلت را برگزید. میگویند بقدری از شهادت فرزندانش دچار غم و اندوه بوده که تمام روزهای خود را در سکوت گذرانده است. پیرمرد با کوله باری از درد و اندوه از دنیا رفت ولی داغ همکاری با این حکومت را بر دل آنها گذاشت.
دختر او مریم گلزاده غفوری قبل از دهه شصت با پسر دایی من علیرضا صمدی ازدواج کرد. هر دو ی آنها با مجاهدین همکاری فعالی داشتند. یادم می آید در زندان اوین بودم که خبر ازدواجشان را شنیدم. اما چیزی نگذشت که در سال 61 این زن و شوهر جوان نیز مانند بسیاری دیگر از مجاهدان و مبارزان دستگیر شدند. مریم گلزاده غفوری دانشجوی حقوق دانشگاه تهران بود و همه زندانیان از او به عنوان دختری متین و مقاوم که همیشه لبخند به لب داشت یاد میکردند. همسرش علیرضا صمدی - دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک - از بچه های مقاوم زندان بود که تا آخرین لحظه استوار بر عهد خود ایستاد. برادر او مهدی صمدی نیز در همان سال شصت دستگیر و اعدام شد. مهدی نیز مثل برادرش دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک بود.پدر این دو جوان یعنی دایی ام که در سالهای قبل از انقلاب با تعدادی از روحانیون فعلی سر مسند قدرت دوست بود و با توجه به ثروتی که داشت به آنها کمک میکرد و آنها مرتبا در خانه اش بودند، بعد از دستگیری فرزندانش به موسوی اردبیلی که آنزمان دادستان بود برای آزادی فرزندانش مراجعه کرده بود. موسوی اردبیلی بیشرمانه به او گفته بود : "من صمدی را نمیشناسم!"
این زن و شوهر مجاهد نیز در کشتارهای سال 67 به دستور مستقیم خمینی چون بر سر آرمانشان که همانا رهایی و آزادی بود ایستادند و به دژخیمان " نه " گفتند ، قهرمانانه بر سر دار رفتند. دکتر گلزاده غفوری اما با اعدام فرزندان و دامادش که گلهای سر سبد فامیل بودند به گوشه سکوت و عزلت خزید تا اینکه پس از 84 سال زندگی که 58 سال آن با درد و اندوه از دست دادن فرزندانش همراه بود، چشم از جهان فرو بست. روحش شاد و یادش گرامی باد
.
یاد تمامی شهدای خانواده گلزاده غفوری گرامی باد :
مجاهد شهید محمد صادق گلزاده غفوری- 23 ساله
- مجاهد شهید محمد کاظم گلزاده غفوری - 19 ساله
- مجاهد شهید مریم گلزاده غفوری -29 ساله
مجاهد شهید علیرضا صمدی - همسر مریم- 28 ساله -
لازم به توضیح است که برادر علیرضا" مجاهد شهید مهدی صمدی" نیز در سال 60در سن 24 سالگی تیرباران شد
عاطفه اقبال 11دی 88 برابر با 1 ژانویه 2010
atefehm@hotmail.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر