گفتهها و ناگفتهها از ميان رسانههاى رژيم- 890122

گفته ها و نا گفته ها - رسانه هاي رژيم

رسانههاى رژيم در چند روز اخير همچنان نسبت به بسيارى از خبرهاى مهم مربوط به مردم مهر خاموشى و سانسور خوردهاند. مسائلى مثل گسترش شعارنويسيها عليه ولىفقيه ارتجاع و تجمعهاى اعتراضى خانوادههاى زندانيان سياسى در برابر بيدادگاههاى رژيم. رسانههاى حكومتى گرچه تلاش كردهاند تا با عناوين پر دود و دم به ويژه به نقل از سركردگان ارتش، صورت نظام را با سيلى اقتدارنمايى در برابر ريزشيها سرخ نگهدارند، اما بحرانها بزرگتر از آنند كه در زير چنين پردههايى پوشيده بمانند و ناچار در هرگوشه اين رسانهها خود را مىنمايانند:

مردم سالارى:
رشد 50 درصدى اخراج كارگران

آفتاب يزد:
واردات بىرويه توليد و اشتغال بخش كشاورزى را نابود مىكند.

جهان صنعت:
نرخ بالاى بيكارى چالش بزرگ اقتصاد ايران

جمهورى:
قطر در بهرهبردارى از پارس جنوبى 6مرحله از ايران جلوتر است

مردم سالارى:
انحراف 72 درصدى دولت از بودجه 87

آرمان:
عسكر اولادى: كشور در شرايط ويژهاى قرار دارد.

ابتكار:
شكايت رسمى دفتر رياست جمهورى از نادران

روزنامه جمهورى به گوشهاى از بحران كارگرى دستساز رژيم كه الان گريبان خودش را گرفته اشاره كرده و از جمله نوشته است:

«به گفته دبير اجرايى خانه كارگر استان قزوين بيشتر واحدهاى توليدى اين استان تا پايان فروردين ماه تعطيل هستند و كارفرمايان از كارگران خود خواستهاند كه به كارخانه نيايند».

قسمتهائى از اين مقاله روزنامه جمهورى آينهاى از وضعيت كارگران در ساير نقاط هم هست:

«تاخير در بازگشايى كارخانهها و تمديد مرخصى كارگران رسمى در حالى است كه كارفرمايان همين واحدها از قبل شروع سال 89 با تمامى كارگران قراردادى تسويه حساب كرده و به آنها گفته بودند كه از آغاز سال جديد در سركار خود حاضر نشوند… در برخى از كارخانهها كارگران هنوز معادل 6 تا 10ماه حقوق پرداخت نشده از كارفرمايان خود طلبكار هستند… كارفرمايان برخى ديگر از كارخانهها به منظور اعلام ورشسكستگى يا انحلال از بازگشايى كارخانه خوددارى مىكنند… سرگردانى كارگران درحالى ادامه دارد كه برخى مدعى هستند با افزايش 15درصدى دستمزدها در سال جديد اشتغال كارگران تضمين خواهد شد».

******

در رسانههاى آخوندى همچنين شقه درونى رژيم به نمايش گذاشته شده و نشان مىدهد كه چگونه شقهيى كه بين مجلس ارتجاع و دولت پاسداران بر سر هدفمند كردن يارانهها با دهان به دهان شدن احمدىنژاد و لاريجانى به نقطه برگشت ناپذيرى رسيده بود با اتهام نادران به رحيمى معاون احمدىنژاد مبنى بر اينكه سرحلقه فساد مالى در خيابان فاطمى بوده و شكايت رسمى دولت عليه نادران به اوج تازهاى رسيده تا جائى كه كيهان پاسدار شريعتمدارى به وحشت افتاده و با انواع وارونه گوييها و فرافكنيها سعى كرده آنها را از دشمن اصلى ترسانده و ساكت كند.

كيهان در يادداشت روز خود نوشته:

«بايد عنايت داشت كه دستگاه تبليغاتى دشمنان… مىكوشند با طرح مجادلات انحرافى و بدگمان كردن دولت و مجلس- و قوه قضائيه- نسبت به يكديگر، اراده و اعتماد لازم براى اجراى دور جديد اصلاحات اقتصادى را از «حاكميت» و «مردم» سلب كنند و فشلى و سستى را جايگزين نمايند… تبادل اتهام ميان دولت و مجلس در بحبوحه آغاز يك پروژه بزرگ اصلاحات اقتصادى، كمك به حاشيهسازى است»

روزنامه دنياى اقتصاد به نقل از سايت پاسدار عليرضا زاكانى، عضو مجلس ارتجاع، گوشه ديگرى از اين شكاف را نشان داده:

«هفته گذشته جلسه مشترک دولت و مجلس برگزار شد که برخلاف تصور، اين جلسه هيچ دستاوردی براى طرفين نداشت. به گزارش جهان، اين جلسه که با دعوت هيأت رئيسه مجلس انجام شد، پس از نهايی شدن ليست نمايندگان مدعو، دولت با حضور الياس نادران نماينده مردم تهران در جلسه مخالفت کرد»..

خبرگزارى حكومتى ايسنا هم به نقل از آخوند مصباحى مقدم گوشهيى از جنگ و جدال باندى را آشكار كرده و نوشته بود:

«اگر بهجاى اينكه از طريق رسانه‌هاى جمعى مسائل بازگو شود، از طريق يك همدلى و همكارى دوستانه اين مـسـائـل مـطـرح شـود، حـتـمـا نـتـايـج مـثـبـتى دارد». علاوه بر اين آخوند كه خواسته است مشكل را به نبودن همدلى و امور كدخدامنشى و ريش سفيدى محدود كند و دعوت به نشست و بر خواست و در پشت پرده براى رسيدن به سازش كرده است، ديگران دست روى نقاط اصلى اختلاف مىگذارند.

از جمله احمد توكلى كه دنياى اقتصاد اظهاراتش را منعكس كرده:

«لايحه هدفمند كردن يارانه‌ها آن‌قدر پرعيب و نقص بود كه كار به آن‌جاها نرسيد. همين كه دولت را قانع كرديم به ‌جاى سياست شوك، حذف تدريجى يارانه‌ها را بپذيرد، كار زيادى بود… خلاصه اينكه كار خراب‌تر از اين حرفها است. اگر بخواهيم واقع‌بينانه نگاه كنيم، تيم اقتصادى دولت… رويكردهاى ليبرال سرمايه‌دارى دارد و با توجه يا بى‌توجه، توصيه‌هاى بانك جهانى و صندوق بين‌المللى پول را اجرا مى‌كند… سرنوشت دولتى كه تئورى اقتصادى نداشته باشد هم اين مى‌شود كه به كام تئورى غالب روز يعنى ليبرال سرمايه‌دارى و الگوهاى بانك جهانى و صندوق بين‌المللى پول فرو افتد… اين تعجبى ندارد كه بانك جهانى و صندوق بين‌المللى پول از سياستهاى اقتصادى اين دولت تعريف مى‌كنند»..

شاخ و شانه كشيدنهاى مجلس و دولت عنوانهاى ديگرى را در رسانههاى رژيم در يكى دو روز گذشته به خودش اختصاص داده، عنوان هائى كه گاه حتى تندتر از صفبندى بين دو گروه متخاصم است و بيانگر عمق بحران درونى رژيم و ناتوانى ولىفقيه در هم آوردن شكافهائى است كه با تداوم قيام مردم ايران هر روز بر عمق آن افزوده مىشود.