آلودگی به نازیسم رسوایی تازه برای دیدبان حقوق بشر
جمعه، ۱۳ فروردین ۱۳۸۹ / ۰۲ آوریل ۲۰۱۰- دیدبان حقوق بشر که با انتشار گزارشی در هماهنگی با وزارت اطلاعات علیه سازمان مجاهدین خلق رسوایی بزرگی به بار آورد, با رسوایی جدیدی روبرو شده است.
هفته نامه ساندی تایمز مورخ یکشنبه ۲۸ مارس ۲۰۱۰ یک مقاله چهار صفحه ای درباره رسوایی جدید سازمان دیدبان حقوق بشر منتشر کرد.
ساندی تایمز در این مقاله با تیتر “رسوایی و ننگ آلودگی به نازیسم دیدبان حقوق بشر را فرا می گیرد” به قلم جاناتان فورمن، به چاپ رساند و در آن با پرداختن به سیاست بازیهایی که در این سازمان حقوق بشری صورت می گیرد، به عنوان نمونه به مورد تظاهرات و قیام سراسری در ایران و سرکوبهای پس از انتخابات اشاره کرد نوشت دیدبان حقوق بشر هنوز یک گزارش درباره این قیام و سرکوبهای بعد از آن نداده است و از دادن گزارش در اینرابطه طفره رفته است.
مقاله پس از اشاره به اینکه دیدبان حقوق بشر در شکل کنونیش در سال ۱۹۸۸ افتتاح شد و اینکه به عنوان یک سازمان حقوق بشری به سرعت در سراسر جهان شهرت و اعتبار کسب کرد، آنرا با عفو بین الملل مقایسه کرده و به تفاوت بین عفو بین الملل و دیدبان حقوق بشر پرداخته و می نویسد:
«برخلاف عفو بین الملل، دیدبان حقوق بشر بخش اعظم درآمد و پولش را از بنیادهای خیریه و افراد ثروتمند به دست می آورد - افرادی مانند سرمایه دار بزرگ جرج سوروس - و نه از طریق داشتن اعضای زیاد. و بر خلاف عفو بین الملل، او به دنبال تأثیر گذاری است، نه از طریق کمپین های نامه نگاریهای گسترده، بلکه از طریق گفتگو با دولت ها و رسانه های خبری، که در آن از آنها خواهان شفافیت و حقیقت گویی می شود و دفاع هایش را با گزارشات تحقیقی تقویت می کند. این سازمانی است که همه چیزش نفوذ است - حتما که موجب شرمندگی شد....»
مقاله سپس به سیاست بازیهای دیدبان حقوق بشر اشاره کرد و نوشت دیدبان حقوق بشر سالانه حدود ۱۰۰ گزارش (اساسا کتابچه) و ۶۰۰ الی ۷۰۰ بیانیه مطبوعاتی منتشر می کند. ولی بعضی از مناطق جنگ و درگیری بیشتر از مناطق دیگر پوشش می گیرند. مقاله در اینجا به گزارش ندادن دیدبان حقوق بشر درباره قیام های ایران اشاره کرد و نوشت:
« در این ۲۰ سال دیدبان حقوق بشر تنها چهار گزارش درباره درگیریهای در کشمیر بخش هند منتشر کرده است، در حالیکه تلفات این درگیریها در این دو دهه ۸۰۰۰۰ نفر کشته، بسیاری شکنجه و قتل های خودسرانه بوده است. شاید حتی مهمتر از آن دیدبان حقوق بشر بیش از شش ماه (۱۰ ماه) هیچ گزارشی درباره خشونت ها و سرکوب های پس از انتخابات در ایران منتشر نکرده است.»
«وقتیکه از سارا لیح وینستون مدیر خاورمیانه دیدبان حقوق بشر سئوال کردم که آیا دیدبان حقوق بشر گزارشی درباره آن منتشر خواهد کرد، گفت: “ما یک پیشنویس داریم، ولی مطمئن نیستم بخواهیم آنرا منتشر کنیم.” در پاسخ به همین سئوال، کنث راث مدیر کل گفت که مسئله نوشتن گزارش درباره ایران است که ورود به آن کشور مشکل بود.
با یک متخصص حقوق بشر در یک سازمان رقیب در واشینگتن مصاحبه کردم که نخواست نامش فاش شود او به من گفت “تعجب نمی کند” که دیدبان حقوق بشر هنوز گزارشی درباره خشونت ها در ایران منتشر نکرده است. “آنها در اینباره فکر می کنند که از این گزارش چه استفاده سیاسی در واشینتگن خواهد شد. و این برای آنها اولویت ندارد زیرا (رژیم) ایران یک رژیم بدی نیست که آنها بخواهند آنرا برجسته کنند. قلب آنها در آن نیست. بگذارید رو راست باشیم، چیزی که واقعا آنها را به هیجان می اندازد اسراییل است.”
مقاله در ادامه به جو استورک، معاون رئیس بخش خاورمیانه دیدبان حقوق بشر به عنوان یک چهره رسوا و بدنام دیگر در دیدبان حقوق بشر اشاره کرد و نوشت:
« ... از زمان افشای جریان گارلاسکو، منتقدین دیدبان حقوق بشر سئوالاتی را درباره منتصبین دیگر آن مطرح کرده اند. یک روزنامه اسراییلی افشا کرد که جو استورک، معاون رئیس بخش خاورمیانه دیدبان حقوق بشر، یک چپی رادیکال بود که مجله ای را در دهه ۱۹۷۰ منتشر کرد که در آن از کشتار ورزشکاران اسراییلی در المپیک مونیخ استقبال کرد. وی در ۱۹۷۶ در یک کنفرانس ضد صهیونیسم در بغداد شرکت کرد که میزبان آن صدام حسین دیکتاتور عراق بود. ...»
مقاله همچنین نوشت در اثر انتقادات شدید و زیر فشار بودن دیدبان حقوق بشر به خاطر افشای رسوایی گارلاسکو، دیدبان ابتدا او را موقتا با حقوق به مرخصی طولانی فرستاد ولی گفته بود دست به تحقیقات درباره این موضوع می زند ولی پس از گذشت چندین ماه و اینکه علامتی از یک گزارش دیده نشد انتقادات شدید تر شد و در نتیجه دیدبان حقوق بشر اعلان کرد که از گارلاسکو خواهان استعفا شده و او را از دیدبان اخراج کرده است. مقاله در پایان با طعنه درباره دیدبان حقوق بشر نوشت:
«واکنش دیدبان حقوق بشر به این رسوایی شاید به اعتبار او بیشتر از خود رسوایی ضربه زده است. این واکنش سازمانی را نشان داد که همان شفافیت، تحمل و پاسخگویی که از دیگران می خواهد را خودش انجام نمی دهد.»
http://www.timesonline.co.
http://www.timesonline.co.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر