هوارد دین: خارج کردن مجاهدین از لیست یک اقدام سیاسی نیست، بلکه یک اقدام انسانی است

چهارشنبه، ۱۷ فروردین ۱۳۹۰ / ۰۶ آوریل ۲۰۱۱

هوارد دین رئیس حزب دموکرات آمریکا ۲۰۰۴ ـ ۲۰۰۹، در یک کنفرانس پارلمانی در انگلستان روز دوشنبه ۱۴ فروردین شرکت و سخنرانی کرد. هوارد دین در این سخنرانی گفت: ما (انگلستان و آمریکا) دو کشور بسیار نزدیک هستیم، کارهای بسیار خوبی انجام داده ایم. اما یکی از کارهایی که خوب انجام ندادهایم در رابطه با ایران است.

همان گونه که میدانید در جریان کارزار ریاستجمهوری سال۲۰۰۳، من در جبهه مخالفان جنگ عراق بودم، ولی در واقع کبوتر صلح هم نیستم. من جنگ بوش اول در عراق را حمایت کردم، من از جنگ افغانستان حمایت کردم، من از دخالت در بوسنی حمایت کردم، من از دخالت در کوزوو حمایت کردم. ولی من از جنگ در سال۲۰۰۳ به این دلیل حمایت نکردم که قویاً احساس میکردم منجر به تقویت رژیم ایران خواهد شد که به عقیده من خطرناکترین دولت روی زمین است و بعضی از بدترین ضدارزشهای انسانی را در روی کره زمین داراست.
با آنچه که الان در اشرف اتفاق میافتد، ما میبینیم چگونه کمک کردهایم دولتی که دستنشانده رژیم ایران است بر سر کار بیاید و این برای عراق یک فاجعه است. بنابراین چکار میخواهیم بکنیم؟ ما دو کشور (انگلیس و آمریکا) مسئول بودیم. کشور من مسئول بود، کشور شما در شکلگیری به اصطلاح «ائتلاف»ـ اصطلاحی که در آن زمان خیلی از آن خوشمان نمیآمد و اکنون نیز به آن خیلی علاقه نداریم ـ یک نقش اساسی ایفا کرد و ما عراق را شکل دادیم. ولی درحال حاضر درحالیکه ما در اینجا نشسته ایم رویدادهای خطرناکی در آنجا درحال شکل گیری است.
بهتر است امروز هنگامی که اینجا را ترک میکنیم مصممتر باشیم که کاری در این مورد انجام دهیم. دولتهای ما از نخستوزیر مالکی حمایت میکنند، ما به راحتی این توان را داریم که با یک تماس تلفنی آن نیروها را از اشرف خارج کنیم، جایی که به آن تعلق ندارند. رهبران انگلستان و ایالات متحده باید این تماسها را امروز بگیرند.
ما در مورد بلندگوها و شکنجه روانی نیز شنیدهایم، بسیار عاجلتر از آنها حضور نیروهای عراقی در اشرف است. ما باید در این رابطه اقدام کنیم و اگر در این رابطه کاری نکنیم (با محک) ارزشهای انسانی مورد قضاوت قرار خواهیم گرفت.

و حالا میخواهم بحث را به موضوع دولت در تبعید ببرم، زیرا اشرف بخشی از دولت در تبعید است که هدایت آن با خانم مریم رجوی است. او شخصیتی است که به طور دموکراتیک انتخاب شده و رئیس جمهور منتخب مقاومت است. من واقعاً فکر میکنم ایشان رئیس جمهور است زیرا هیچ شخص و هیچ رئیس جمهور دموکراتیکی در ایران وجود ندارد. این یک دولت در تبعید است. این دولتی است بر اساس این پرنسیبها:
یک ـ صندوق رأی تنها مقیاس مشروعیت است.
دو ـ آنها خواهان یک سیستم کثرتگرا، با آزادی احزاب و اجتماعات هستند.
سه ـ آزادی بیان، عقیده و مطبوعات بدون سانسور ـ همچنین ممنوعیت تفتیش عقاید.
تعهد و حمایت برای پایبندی به برچیدن حکم اعدام وجود دارد. آنها معتقدند، سازمان مجاهدین خلق ایران به برابری کامل زن و مرد در سیاست و حقوق اجتماعی معتقد است. آنها به اعلامیه جهانی حقوقبشر، کنوانسیونهای بینالمللی ازجمله کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی، کنوانسیون علیه شکنجه و کنوانسیون رفع تمامی اشکال تبعیض از زنان متعهد هستند.
آنها مالکیت شخصی، سرمایه گذاری خصوصی و یک اقتصاد آزاد را بهرسمیت میشناسند و خواهان این هستند که ایران عاری از سلاح اتمی و سلاحهای کشتار باشد. خواستار سلاح اتمی و سلاحهای کشتار جمعی نیستند.
مسأله برسر عقیده غرب یا بریتانیا یا ایالات متحده نیست، مسأله ارزشهای انسانی مطرح است. ما باید دولت در تبعید به رهبری خانم مریم رجوی را به عنوان دولت مشروع ایران به رسمیت بشناسیم.
در پایان، شرم آور است که سازمان مجاهدین همچنان در لیست ایالات متحده است. هیچگونه مشروعیتی برای اینکار وجود ندارد، آنها در لیست انگلستان بودند. یک حکم خارقالعاده توسط دادگاههای بریتانیا سرانجام منجر به تغییر تصمیم دولت در آن زمان شد. البته دولت وادار به تغییر موضع شد و مجاهدین را از لیست خارج کرد درحالیکه نام این سازمان نباید در آن لیست قرار میداشت. یک سیستم کثرتگرا، آزادی تجمعات، آزادی احزاب، برابری زن و مرد، اینها ارزشهای ما هستند، اینها ارزشهای ملاها نیستند. بنابراین آنها (مجاهدین) به این لیست تعلق ندارند. من معتقدم که ایالات متحده نباید منتظر تصمیم دادگاه بشود که آنها را از لیست خارج کند، ما باید همین الان آنها را از لیست خارج کنیم. این کار اخلاقی درستی است که باید انجام بشود. خارج کردن آنها از لیست تنها یک امر اخلاقی نیست، این مسأله روی آنچه که در اشرف اتفاق میافتد نیز تأثیر میگذارد.
اگر بحث کردن در مورد صرف هزینه ۶۰۰ میلیون دلاری برای مقابله با قذافی سخت است، درحالیکه ما ۳۴۰۰ انسان را در کشوری که ۵۰هزار نیرو داریم رها میکنیم. ما باید مجاهدین را از لیست خارج کنیم، این دیگر یک موضوع سیاسی نیست، این یک موضوع انسانی است و ما باید سازمان مجاهدین را از لیست خارج کرده و آنها را به خاطر آنچه که هستند یعنی دولت مشروع جمهوری ایران را به رسمیت بشناسیم.
اینها چیزهایی است که ما باید انجام بدهیم و بیشتر از این نمیتوانیم در رابطه با آنها صحبت کنیم. نیروهای عراقی در اشرف هستند.
ما در مبارزه علیه سرکوب و پس راندن استبداد و پایداری برای حقوقبشر در کنار یکدیگر ایستادهایم. اکنون زمان آن است که یکبار دیگر این کار را انجام بدهیم، نباید وقت را از دست داد. متشکرم