تاريخ 24 مارس 2012
روزنامه لوتام سوئيس
تيتر: بدرفتاري عراق با پناهندگان ايراني كمپ اشرف
سوتيتر: ايران يك نفر از منتقل كردن به يك كمپ ديگر درگذشت.
سه شنبه 20مارس، ساعت 6صبح، يك پزشك، درگذشت بديا (برديا) امير مستوفيان را تاييد كرد. علت: مهندس 44ساله بدليل سكته قلبي ناشي از خستگي مفرط كه به او تحميل كردند. برديا امير مستوفيان قبول كرده بود كه از كمپ اشرف در عراق به كمپ ليبرتي، شمال بغداد منتقل شود. اما او در مدت مسافرت كه چهل و هشت ساعت طول كشيد، درگذشت. هنوز، مقامات بغداد متعهد به رفتار انساني با مجاهدين خلق سابق، پناهنده در اشرف هستند. جمعه خانواده هاي ساكنان يكبار ديگر از ارگانهاي بين المللي براي بهبود سرنوشت اقوام آنها، پناهنده در عراق، درخواست كردند.
انتقال مجاهدين خلق اشرف به سمت كمپ ليبرتي، يك مقرنظامي سابق آمريكايي، اوايل فوريه با شرط انتقال اولين گروه400 نفر شروع شد. دومين گروه در آخر فوريه بود. برديا امير مستوفيان، با سومين گروه خارج شد. از 3400 ساكن اشرف، 1200 نفر آنها به محل جديد در ليبرتي رفتند. برادر مرحوم، مسلم امير مستوفيان، شهادت مي دهد: ”بديا از سلامت خوبي برخوردار بود. اما در مدت مسافرت، بارها مورد بازرسي و همچنين برخورد فيزيكي قرار گرفت. چطور مي توانم به سازمان ملل و بقيه سازمانهاي بين المللي اعتماد كنم آنها بدليل بي عملي و سكوتشان، همدست مرگ برادرم هستند“.
بهداشت اسفناك
اشرفيان وضعيت مخاطره انگيز شرايط در كمپ ليبرتي را افشا كردند. پنجشبه محمد اقبال، يكي از ساكان ليبرتي تصوير ترسناكي را ارائه مي كند ”دهها پليس عراقي در داخل كمپ كنترل مي كنند. وضعيت بهداشت فجيع است. براي توالتها، بايد در صف طولاني ماند. حتي در زندانهاي ايران وضعيت بهتر است. معذالك ما زنداني نيستيم، ما با اراده خودمان اينجا هستيم و نه با تهديد كسي“.
براي سمين فر، از كميته خانواده هاي ساكنان اشرف، فوري است كه سازمان ملل به قولهاي خود عمل كند: «وضيعت زندگي اسفناك است، مخصوصاً حظور پليسها غير قابل قبول است.» محمد اقبال اضافه مي كند: «اتفاقاتي هنوز در اشرف مي گذرد، بقيه به اينجا نمي آيند، چون از اشرف بدتر است».
در حالي كه بعدازظهر جمعه يك جلسه با حضور كشورهاي داوطلب براي پذيرفتن بعضي از پناهندگان اشرف در محل سازمان ملل در جريان بود، 150 مبارز بين ميدان ناسيون و كميسارياي عالي پناهندگي يك زنجير انساني تشكيل دادند. سيمين فر توضيح داد: «فقط يك راه حل وجود دارد براي اين مدت طولاني: بايد كه كشورها پذيرش اين پناهندگان را قبول كنند. كميساريا بايد به نوبه خود به پروسه كارش سرعت دهد براي اينكه تا زماني كه آنها آنجا هستند، آنها در امنيت نيستند.»
بوريس مابيارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر