۱۳۹۰ شهریور ۳۱, پنجشنبه

حیف ومیل کردن پولهای مردم در نیویورک و همراه کردن بیش از صد نفر از جنایتکاران در تور مسافرتی و سالیانه نیویورک.


خرج که از کیسه مردم بود، حاتم طائی شدن آسان بود

پنج‌شنبه، ۳۱ شهریور ۱۳۹۰ / ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۱
AddThis Social Bookmark Button

ریخت وپاشهای نجومی باند پاسدار احمدی نژاد که آنروی سکه دزدیها و اختلاس نجومی اخیر است حتی صدای باندهای غالب را در آورده ویک سیلی دیگر به گوش ولی فقیه می باشد که شعار جهاد اقتصادی او به جهاد دزدی و ولخرجی دولت وباندهای بیت او تبدیل شده است. در همین رابطه سایت حکومتی آینده ۳۰ شهریور ۱۳۹۰ نیز به این موضوع پرداخته و با تیتر "مشقت احمدی نژاد و صد همراهش برای اصلاح مدیریت جهانی!" می نویسد"...


«آیا سفر به نیویورک، تور "سیاسی - سیاحتی" است که این هزینه ها از محل بیت المال برای گردش گروهی که اعزام تعدادی از ایشان چندان توجیه منطقی ندارد، صورت پذیرد یا اینکه تصور شده حالا که همه حواسشان به اختلاس سه هزار میلیارد تومانی است، رقم های ناچیز میلیارد تومانی چنین سفرهایی به چشم کسی نمی آید؟! آقای رئیس جمهور البته شاید در جریان نیست این هزینه ها صورت می پذیرد و شاید هم پول این سفر را همچون پول چند پرس چلوکباب سفر استانی دولت که از حقوق معاونش کم کرد، از همراهانش کم می کند.
در نهایت هرچند مقامات مسئول باید اعلام کنند بردن یک هیات ۱۰۰ نفره در سفر "هفتم" به نیویورک واقعا چه توجیهی داشته، با این حال این امکان هم وجود دارد که با برنامه ریزی مناسب بتوان از این گونه سفرها دستاوردهایی برای منافع کشور داشت که ارزش آن بسیار بیشتر از چنین ارقامی باشد؛ (مقصود دیدار با رئیس جمهور جزیره صدهزارنفره سنت وینسنت و گرنادینز نیست) البته بشرطها و شروطها که در این صورت بعید است مردم و هواداران احمدی نژاد به این گونه هزینه ها چندان ایرادی وارد کنند.»

مشروح خبر ذیلا آمده است :


«مشقت احمدی نژاد و صد همراهش برای اصلاح مدیریت جهانی!+ تصاویر
در آمریکا که هیچ ارتباط سیاسی، اقتصادی با ایران ندارد و همچنین در حاشیه اجلاس مجمع عمومی که عملاً امکان مذاکرات طولانی و تبادل تفاهمنامه وجود ندارد، چرا باید چنین هیات عریض و طویلی که برخی از آنها اعضاء خانواده مسئولان هستند، راهی آمریکا شوند و چرا تنها چند معاون و وزیر کلیدی به همراه تیم حفاظتی، رئیس جمهور را همراهی نکرده اند و اگر مذاکره اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هم با میزبانان یا دیگر کشورها خواسته یا ناخواسته پیش آمد، چرا همین تیم که می توانست ۱۵ الی ۲۰ نفر باشد، مسوولیت آن را برعهده نگرفت؟!
پس از آن که برخی رسانه ها از سفر هیات صد نفره به همراه دکتر محمود احمدی نژاد به نیویورک برای حضور در مجمع عمومی سالیانه سازمان ملل خبر دادند، بررسی های «آینده» از محل هتلی که حاضر به پذیرایی از احمدی نژاد در میان فشارهای شدید شده، نشان داد این سفر برای چنین جمعیتی با در نظر گرفتن برنامه های جانبی، حدودا هزینه ای میلیون دلاری در پی خواهد داشت.
به گزارش خبرنگار سرویس بین الملل «آینده»؛ با تبلیغاتی که در سطح رسانه های آمریکا صورت پذیرفت، قریب به اتفاق هتل های نیویورک علی الخصوص هتلهای محدوده سازمان ملل، ریسک میزبانی محمود احمدی نژاد را برای سال ۲۰۱۱ نپذیرفتند تا اینکه بالاخره هتل وارویک (WARWICK) در منطقه منهتن و در نزدیکی پارک مرکزی به نشانی خیابان پنجاه و چهارم، ۶۵ غربی میزبان رئیس دولت نهم و دهم در هفتمین سفرش به نیویورک باشد.


هتل وارویک
این هتل برای میزبانی هیات صدنفره ای که در رسانه ها گفته شد همراه رئیس جمهور به نیویورک رفته اند، از ۳۵۹ اتاق و ۶۷ سوئیت و امکانات جانبی قابل توجهی برخوردار است که می تواند فعالیت های رئیس جمهور ایران را به طور کامل پوشش دهد. از اتاق و سوئیت های کلاسیک و لوکس تا سوئیت هالیوود و البته سوئیت خاص ستارگان که تراس زیبایش می تواند محل خوبی برای صرف چای باشد، هر چند شاید نشستن در آن تراس چندان با ملاحظات امنیتی همخوانی نداشته باشد و به همین جهت تراس را در اختیار سایر اعضاء خانواده قرار داد؛ به هر حال بدون خانواده که نمی شود برای اصلاح مدیریت جهانی رفت!
جالب آنکه در جمع همراه احمدی نژاد که به همراه آقای رئیس راهی آمریکا شده اند، شمس الدین حسینی وزیر اقتصاد و محمود بهمنی رئیس بانک مرکزی هم حضور دارند تا علاوه بر رایزنی با مقامات اقتصادی دنیا، خستگی شان بعد از فشارهایی که در رابطه با افتضاح اخیر در سیستم اقتصادی و بانکی زیردستشان وارد آمده، از تنشان بیرون برود و احیاناً در نبود رئیسشان در خصوص اختلاس سه هزار میلیاردی، نتوان مورد پیگیرد قضایی پیرامون پرونده اختلاس قرارشان داد!
سوئیت های دو نفره هتل بدون هزینه غذا و سایر هزینه های جانبی برای ۵ شب بین ۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ دلار است که با فرض در نظر گرفتن هیات با همان جمعیت ۱۰۰ نفره و اجاره ۵۰ سوئیت و اتاق و قرق دو الی سه طبقه از این هتل در طبقات فوقانی به دلایل امنیتی، بیش از ۱۰۰ هزار دلار در طول پنج روز اقامت صرفاً هزینه اقامتشان باشد. اینها به جز هزینه های دو وعده غذا برای هر نفر در هر روز است که با سرویس حدود ۲۰۰ دلار و برای پنج روز ۱۰۰۰ دلار می شود و طبیعتاً هزینه ۱۰۰ نفر طی پنج روز، ۱۰۰ هزار دلار خواهد شد. با این حساب هزینه اقامت معمولی صد نفر در این مناطق دیپلماتیک با صرف غذا در حدود ۲۰۰ هزار دلار خواهد بود و این در صورتی است که از هیات ایرانی، کسی در سوئیت های خاص این هتل همچون سوئیت ستارگان یا سوئیت هالیوود اقامت نکند.
هر چند ممکن است تعدادی از اعضای این هیات ۱۰۰ نفره در هتل دیگری با قیمت بیشتر یا کمتر اقامت داشته باشند که منجر به ارقام دیگری خواهد شد.
حال با فرض این که سه الی پنج همایش در این هتل برگزار شود و فرضا ۱۰ نشست و دیدار با آمریکایی ها و مسئولان دیگر کشورها، هزینه این نشست ها را سرجمع شاید بتوان ۱۰۰ الی ۱۵۰ هزار دلار برآورد کرد که با هزینه چندصد هزار دلاری اقامت و غذا که با توجه به سلیقه آقایان در انتخاب غذا و اتاق می تواند افزایش چشمگیری داشته باشد، در مجموع شاید بتوان پانصدهزار دلار برآورد کرد.


جلسه دیشب با مسوولین و اعضای شاخص برخی گروههای اجتماعی آمریکا در این هتل
اینها به جز هزینه سنگین پرواز یک هواپیمای ۷۴۷ از تهران به نیویورک و پارکینگ فرودگاه نیویورک است و البته باز هم تمام این هزینه جدا از کمک ها و هدایا و سوغاتی ها و سایر اقلام پیش بینی شده و پیش بینی نشده ای است که در لیست هزینه نهایی در نظر گرفته می شود. از محل هتل وارویک تا مقر سازمان ملل، هفت مایل (یازده کیلومتر) طول مسیر است که طبق محاسبات گوگل ارث، با توجه به حجم ترافیک خیابان های آن منطقه، طی این مسیر حدود سی دقیقه به طول می انجامد و این هزینه میلیون دلاری با یک هتل نزدیک مقر، چیزی در بودجه های کلان ریاست جمهوری نیست.
با این اوصاف این پرسش مطرح است، در کشور آمریکا که هیچ ارتباط سیاسی، اقتصادی با ایران ندارد و همچنین در حاشیه اجلاس مجمع عمومی که عملاً امکان مذاکرات طولانی و تبادل تفاهمنامه وجود ندارد، چرا باید چنین هیات عریض و طویلی که برخی از آنها اعضاء خانواده مسئولان هستند، راهی آمریکا شوند و چرا تنها چند معاون و وزیر کلیدی به همراه تیم حفاظتی، رئیس جمهور را همراهی نکرده اند و اگر مذاکره اقتصادی، سیاسی و فرهنگی هم با میزبانان یا دیگر کشورها خواسته یا ناخواسته پیش آمد، چرا همین تیم که می توانست ۱۵ الی ۲۰ نفر باشد، مسوولیت آن را برعهده نگرفت؟!
آیا سفر به نیویورک، تور "سیاسی - سیاحتی" است که این هزینه ها از محل بیت المال برای گردش گروهی که اعزام تعدادی از ایشان چندان توجیه منطقی ندارد، صورت پذیرد یا اینکه تصور شده حالا که همه حواسشان به اختلاس سه هزار میلیارد تومانی است، رقم های ناچیز میلیارد تومانی چنین سفرهایی به چشم کسی نمی آید؟! آقای رئیس جمهور البته شاید در جریان نیست این هزینه ها صورت می پذیرد و شاید هم پول این سفر را همچون پول چند پرس چلوکباب سفر استانی دولت که از حقوق معاونش کم کرد، از همراهانش کم می کند.
البته این امید وجود دارد که این تصاویر و قیمت هایی که در سایت این هتل حین رزو قابل دسترسی است، غیرواقعی خوانده نشود و در نهایت عنوان شود آقای رئیس جمهور به همراه محافظشان در یک اتاق دو نفره در هتل مستقر بوده و کل هزینه این سفر چند هزار دلار هم نشده است.
در نهایت هرچند مقامات مسئول باید اعلام کنند بردن یک هیات ۱۰۰ نفره در سفر "هفتم" به نیویورک واقعا چه توجیهی داشته، با این حال این امکان هم وجود دارد که با برنامه ریزی مناسب بتوان از این گونه سفرها دستاوردهایی برای منافع کشور داشت که ارزش آن بسیار بیشتر از چنین ارقامی باشد؛ (مقصود دیدار با رئیس جمهور جزیره صدهزارنفره سنت وینسنت و گرنادینز نیست) البته بشرطها و شروطها که در این صورت بعید است مردم و هواداران احمدی نژاد به این گونه هزینه ها چندان ایرادی وارد کنند . »

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر